વાર્તા - મોહિની ગુલિયાની
લગ્ન પહેલાં લગભગ દરેક છોકરી ભાવિ જીવન વિશે કેટલાક સપનાં જેાતી હોય છે. આ સપનામાં દુખ નામમાત્રનું નથી હોતું. હું પણ આવી છોકરીઓમાંની એક હતી.
લગ્ન પહેલાં જ્યારે મેં આ સપનાં જેાયા ત્યારે તેમાંનું એક સપનું મને વારંવાર આવતું અને તે હતું મારા ભાવિ પતિ પાસે એક એસયૂવીનું હોવું, જેમાં ૭ વ્યક્તિ બેસી શકે. આ સપનું જેાતી વખતે આંખ સામે એ ફિલ્મી દશ્ય આવી જતા હતા, જેમાં હીરો, હીરોઈન તથા ૨ છોકરા અને ૩ છોકરી એક કારમાં મસ્તી કરતા અથવા ગાતા જઈ રહ્યા હોય છે અથવા હીરોઈન સ્વયં કાર ચલાવી રહી હોય છે. મારા મનમાં એક ખૂણામાં સ્વયં કાર ચલાવવાની ઈચ્છા પણ દબાયેલી હતી.
સંજેાગથી જે વ્યક્તિ સાથે મારો સંબંધ નક્કી થયો હતો તેની આવક સારી હતી. મારી મોટી બહેને ખુશી સાથે કહ્યું હતું, ‘‘હવે મારી બહેન ઘરેણાંથી લદાઈ જશે.’’
સાંભળીને મેં મનમાં કહ્યું કે કેવી વાતો કરે છે. ઘરેણાં લાદી દેવાથી શો લાભ. એમ કેમ નથી કહેતી કે તું એસયૂવીમાં ફરીશ.
લગ્ન પછી પહેલી રાત્રે પતિએ ખૂબ ઉત્સાહથી જણાવ્યું કે તેમણે બુક કરાવેલી મારૂતિની આ-૧૦ કાર ટૂંક સમયમાં ઘરે આવી જશે. આ સાંભળીને મારો બધો ઉત્સાહ ઠંડો પડી ગયો અને સપના તૂટવા લાગ્યા.
હું દરેક સમયે એમ જ વિચારતી રહેતી હતી કે કઈ કાર લેવી સારી રહેશે, કયો રંગ સારો લાગશે વગેરેવગેરે. જ્યારે પણ કોઈ મહિલાને હું એસયૂવી ચલાવતા જેાઉં છું ત્યારે હું તેને ખૂબ સ્માર્ટ માનવા લાગું છું. ક્યારેક કોઈ એવી મહિલાનો પરિચય કરાવવામાં આવતો, જે જૂની ફેશનની અને સીધીસીદી લાગતી ત્યારે હું નાક ચઢાવી લેતી, પરંતુ મને જેવી જાણ થતી કે તે એસયૂવી પણ ચલાવે છે ત્યારે તેના પ્રત્યેના મારા વિચાર તરત બદલાઈ જતા. મને તે ખૂબ બોલ્ડ, આધુનિક તથા સ્માર્ટ દેખાતી હતી. પછી હું વિચારવા લાગતી કે એ દિવસ ક્યારે આવશે જ્યારે હું પણ આવી મહિલાઓની શ્રેણીમાં આવી જઈશ.
એક વાર કોઈ ખાસ જગ્યાએ મારે ટેક્સી કરીને જવું પડ્યું. રસ્તામાં એક છોકરી કાર ચલાવતા જઈ રહી હતી. મને એવું લાગ્યું કે જાણે તે આધુનિક અને સ્વતંત્ર ન હોય અને મને તે બિલકુલ ફૂવડ અને પરવશ સમજી રહી ન હોય. તેને શું ખબર, થોડા સમય પછી હું પણ તેની જેમ કાર ચલાવવાની છું.
આખરે થોડા વર્ષની પ્રતિક્ષા પછી એ દિવસ પણ આવી ગયો જ્યારે અમે એસયૂવી ખરીદી, પરંતુ ખુશી સાથે મનમાં એક દુખ પણ હતું કે અમારી પૂરી બચત તેમાં ખર્ચાઈ ગઈ હતી, વળી અમારી આઈ-૧૦ ને તો વેચવી પડી. સાથે થોડા રૂપિયા ઉધાર પણ લેવા પડ્યા હતા. જેાકે અમારા વર્ગના બીજા લોકો ખૂબ ખુશ દેખાતા હતા. શું તેમના દિલમાં પણ આવું જ કોઈ દુખ દબાયેલું હતું?
પછી મેં પણ એસયૂવી ચલાવવી શરૂ કરી દીધી. હવે જ્યારે પણ હું ૪ મહિલાઓની વચ્ચે હોઉં છું ત્યારે ગોળ ફેરવીને વાત એ બિંદુ પર લઈ આવું છું કે હું પણ એસયૂવી ચલાવું છું અને બધાને પાછળ રાખી શકું છું. જેાકે હજી સ્ટિયરિંગ વ્હીલ આગળ બેસતા દિલ એટલા જેારથી ધબકતું હતું કે એન્જિનનો અવાજ તેના આગળ ધીમો લાગતો હતો.
એક દિવસ હું મુખ્ય રસ્તા પર એસયૂવી ચલાવી રહી હતી. એક બસ મારી આગળ હતી અને એક પાછળ. મારા હોર્ન વગાડવા પર આગળની બસે ખૂબ શાલીનતાથી મને આગળ જવાનો માર્ગ આપી દીધો અને પાછળની આદરપૂર્વક ધીમી થઈ ગઈ. મેં બાજુમાં બેઠેલા પતિને કહ્યું, ‘‘લોકો બિનજરૂરી દિલ્લીના બસચાલકોને બદનામ કરે છે કે તેઓ બેફામ ગાડી ચલાવે છે. તમે જુઓ ને કેટલા શિષ્ટાચારવાળા ડ્રાઈવર છે.’’
