બ્રાન્ડ દિવાની

વાર્તા – રિતુ વર્મા

ભવ્યા લાંબા સમય સુધી મોલમાં આમતેમ ફરતી રહી. આખરે તેના પતિ અક્ષરે કંટાળીને કહ્યું, ‘‘અરે તારે લેવાનું છે શું? જલદી લઈને પૂરું કર.’’
સાંભળીને ભવ્યાની મોટીમોટી આંખમાં આંસુ આવી ગયા. પછી રડમશ અવાજમાં બોલી, ‘‘મને મીના બજારની સાડી ગમી ગઈ છે.’’
‘‘તો લઈ લે ને, સમસ્યા શું છે?’’ અક્ષરે કહ્યું.
ભવ્યા ખચકાટ સાથે બોલી, ‘‘ખૂબ મોંઘી છે, ૨૦ હજારની.’’
ભવ્યા આ સાડી કરવાચોથ માટે લેવા ઈચ્છતી હતી, તેથી અક્ષર પણ તેનું દિલ તોડવા ઈચ્છતો નહોતો. તેણે તેને સાડી અપાવી દીધી. ગમતી સાડી મળતા ભવ્યા ખૂબ ખુશ થઈ ગઈ હતી.
પછી બંને મેકઅપનો સામાન લેવા ચાલ્યા ગયા. ત્યાં પણ ભવ્યાએ મોંઘી બ્રાન્ડનો સામાન લીધો. આ જ કહાણી ચંપલ અને બીજેા સામાન ખરીદતી વખતે પણ થયું.
જ્યારે ભવ્યા અને અક્ષર મોલમાંથી બહાર નીકળ્યા. ત્યારે અક્ષર પોતાનો અડધો પગાર ભવ્યાના બ્રાન્ડેડ સામાન પર ખર્ચ કરી ચૂક્યો હતો.
ભવ્યા ઘરે આવીને પોતાની સાસુ મૃદુલાને સામાન બતાવવા લાગી ત્યારે મૃદુલા બોલી, ‘‘બેટા, આટલા મોંઘા કપડાં ખરીદવાની શું જરૂર હતી? જેા મારી સાથે સરોજિની નગર માર્કેટમાં આવી હોત તો આનાથી પણ સારા અને સુંદર કપડાં ઓછી કિંમતે મળી ગયા હોત.’’
ભવ્યા બોલી, ‘‘અરે મમ્મી, તે બ્રાન્ડેડ કપડાં ન હોત ને. આમ પણ બ્રાન્ડેડ કપડાની વાત જ અલગ હોય છે. મને બ્રાન્ડેડ વસ્તુ ખૂબ ગમે છે.’’
કરવાચોથના દિવસે ભવ્યા ખૂબ સુંદર દેખાઈ રહી હતી. લાલ રંગની સાડીમાં તે બિલકુલ પરી લાગતી હતી.

રાત્રે ચંદ્ર સોળે કળાએ ખીલી ઊઠ્યો હતો અને ખૂબ હસીખુશીના વાતાવરણમાં જ્યારે પૂરો પરિવાર ડિનર કરવા માટે બેઠો ત્યારે ભવ્યા બોલી, ‘‘અક્ષર મારી ગિફ્ટ ક્યાં છે?’’
અક્ષરે પોતાના ખિસ્સામાંથી એક વીંટી કાઢી ત્યારે ભવ્યા બોલી, ‘‘આ શું, કોઈ લોકલ જ્વેલરી શોપમાંથી લાવ્યા છો ને તમે? તનિષ્ક, જીવા જેવી કોઈ બ્રાન્ડ ન મળી તમને?’’
પછી ભવ્યા ખાધા વિના પગ પછાડતા પોતાના રૂમમાં જતી રહી.
અક્ષર અપમાનિત થઈને ડાયનિંગ ટેબલ પર બેસી રહ્યો. આ બધું જેાઈને બધાની ભૂખ મરી ગઈ.
મૃદુલાએ અક્ષરને કહ્યું, ‘‘બેટા તું ચિંતા ન કરીશ. ધીરેધીરે ભવ્યા આપણા રંગમાં રંગાઈ જશે.’’
અક્ષરે કહ્યું, ‘‘અરે ૩ વર્ષ થઈ ગયા છે મમ્મી, આખરે ક્યારે સમજાશે ભવ્યા?’’
જ્યારે અક્ષર રૂમમાં પહોંચ્યો ત્યારે ભવ્યા પોતાની મમ્મી સાથે વીડિયો કોલ પર વાત કરી રહી હતી.
રાત્રે ભવ્યા બોલી, ‘‘ખબર છે તને અંશિકા દીદીને જીજુએ કરવાચોથ પર તનિષ્કનો ડાયમંડ સેટ ગિફ્ટમાં આપ્યો છે. જ્યારે તમે આપી છે માત્ર આ વીંટી અને તે પણ સામાન્ય.’’
અક્ષરે ગુસ્સાને કાબૂમાં રાખતા કહ્યું, ‘‘ભવ્યા, અંશિકાનો પતિ આટલી મોંઘી ગિફ્ટ અફોર્ડ કરી શકતો હશે, હું નથી કરી શકતો.’’
ભવ્યા બોલી, ‘‘અરે બધા લોકો કરવાચોથ પર પોતાની પત્ની માટે શું શું નથી કરતા અને એક તમે છો?’’
‘‘હવે પછી મારા માટે આ વ્રત કરવાની જરૂર નથી.’’ અક્ષરે ગુસ્સામાં કહ્યું.
ભવ્યા જેારજેારથી રડવા લાગી. અક્ષર પણ કંઈ જ બોલ્યાચાલ્યા વિના પડખું ફેરવીને ઊંઘી ગયો. જેાકે અક્ષર અને ભવ્યા વચ્ચે સંબંધ એટલા ખરાબ થઈ ગયા હતા કે બંનેને આ જ રીતે રાત પસાર કરવાની ટેવ પડી ગઈ હતી.
સવારે પણ અક્ષર અને ભવ્યાની વચ્ચે અબોલા રહ્યા, પરંતુ સાંજે અક્ષર ભવ્યા માટે તેની પસંદનો આઈસક્રીમ લઈને આવ્યો. તેના હાથમાં આઈસક્રીમ પકડાવતા બોલ્યો, ‘‘ભવ્યા, મારો મિત્ર સુમિત અને તેની પત્ની શાલિની કાલે રાત્રે આપણા ઘરે જમવા માટે આવવાના છે.’’
ભવ્યાએ તરત ઉત્સાહિત થતા કહ્યું, ‘‘સુમિત, આ એજ તમારા મિત્ર છે ને, જેમણે લગ્નમાં મને બોમ્બે સિલેક્શનની ખૂબ સુંદર ઓરગેંઝા સાડી ગિફ્ટમાં આપી હતી?’’
અક્ષરે હસીને કહ્યું, ‘‘હા તે જ મિત્ર છે.’’
ભવ્યા સુમિતને આ પહેલાં ૨ વાર મળી ચૂકી હતી અને બંને વાર ભવ્યા સુમિતની પર્સનાલિટી અને તેના શાહી અંદાજથી પ્રભાવિત થઈ હતી. જેાકે હજી સુધી તેણે સુમિતની પત્ની શાલિનીને જેાઈ નહોતી, પરંતુ માત્ર સાંભળ્યું હતું કે શાલિની ખૂબ સમજદાર મહિલા છે.
સાંજે જ્યારે શાલિની અને સુમિત આવ્યા ત્યારે શાલિનીને જેાઈને ભવ્યા ચોંકી ગઈ. સુમિતના શાનદાર વ્યક્તિત્વની સામે શાલિની કોઈ પણ રીતે ટકી શકે તેવી નહોતી.
શાલિની એટલી સુંદર નહોતી અને તેનું કદ પણ નીચું હતું. સુમિતે ચમકદાર સુંદર સૂટ પહેર્યો હતો, જ્યારે શાલિની એક સિંપલ કોટનની સાડીમાં ખૂબ સામાન્ય દેખાતી હતી.
ભવ્યાએ જેાયું કે સુમિત વાતચીતમાં પણ નિપુણ હતો, જ્યારે શાલિની મહદ્અંશે મૌન રહેતી હતી. ભોજન સમયે સ્ટાર્ટર્સ પછી શાલિનીએ કહ્યું, ‘‘અરે, ભવ્યા ભાભી માટે લાવેલી ગિફ્ટ તેમને આપો.’’
શાલિનીએ હસીને પોતે લાવેલા ૨ પેકેટ ભવ્યાના હાથમાં પકડાવી દીધા.
ભવ્યા ખૂબ ઉત્સાહમાં બોલી ઊઠી, ‘‘શું બંને મારા માટે છે?’’
‘‘હા ભાભી.’’ સુમિત બોલ્યો.
સાંભળીને ભવ્યા તરત બોલી, ‘‘મને તમે ભવ્યા કહી શકો છો. આમ પણ હું તમારા બંનથી નાની છું.’’
અક્ષરે પણ કહ્યું, ‘‘હા ભાઈ, ભવ્યા સાચું કહી રહી છે.’’
ભવ્યાએ જલદીજલદી પેકેટ ખોલ્યા, જેાયું તો એક પેકેટમાં હૈદરાબાદના સાચા મોતીનો સેટ હતો, જ્યારે બીજામાં જયપુરી બાંધણીની લાલ રંગની સાડી હતી.
ભવ્યા થોડા ખચકાટ સાથે બોલી, ‘‘હું આટલી મોંઘી ગિફ્ટ કેવી રીતે લઈ શકું?’’
સુમિત તરત બોલી ઊઠ્યો, ‘‘અરે ભવ્યા તારી સુંદરતાની સામે આ ગિફ્ટ ફ્કિકી છે.’’
સાંભળીને બધા ચુપ થઈ ગયા. સુમિત આગળ બોલ્યો, ‘‘ભેટની કિંમત નહીં, પરંતુ આપનારની લાગણીને સમજાવી જેાઈએ.’’
તે સાંજે પૂરો સમય ભવ્યા સુમિતની આગળપાછળ ફરતી રહી. તે સારી રીતે જાણતી હતી કે સુમિત હવે તેની સુંદરતા પાછળ પાગલ થઈ ગયો છે અને દિલનો પણ ખૂબ ઉદાર છે. પછી વિચાર્યું કે જેા તે સુમિતની સાથે થોડુંઘણું હસીબોલી લે તો તેમાં ખોટું શું છે. બિચારો સુમિત કેટલી મોંઘી અને બ્રાન્ડેડ ગિફ્ટ આપે છે અને એક પોતાના સાસરિયા છે, જે હંમેશાં કંજૂસાઈ કરતા રહે છે.
પછી રાત્રે ભવ્યાએ સુમિતે ગિફ્ટમાં આપેલી સાડી પહેરી. ખરેખર ભવ્યા તે સાડીમાં ખૂબ સુંદર દેખાઈ રહી હતી. પછી કોણ જાણે કંઈક વિચારતા ભવ્યાએ પોતાની એક સેલ્ફી લીધી અને તરત સુમિતને મોકલી દીધી.
જેાકે સુમિતે પણ તરત રિપ્લાયમાં કહ્યું, ‘‘સાડીની કિંમત હવે વસૂલ થઈ છે. મેં તારા માટે બિલકુલ યોગ્ય કલર પસંદ કર્યો છે ને.’’
સુમિતનો મેસેજ વાંચીને ભવ્યાના ચહેરાનો રંગ શરમના માર્યા લાલ થઈ ગયો. જેાકે તેને થોડી શરમ જરૂર આવી રહી હતી, કારણ કે તેણે સુમિતને પોતાનો ફોટો મોકલ્યો હતો, પરંતુ હવે તે કઈ કરી શકે તેમ નહોતો.
રાત્રે નહાઈને ભવ્યા બહાર નીકળી જ હતી કે તેના ફોન પર સુમિતના ૨ મેસેજ આવી ગયા, પરંતુ ભવ્યાએ વાંચ્યા વિના રહેવા દીધા. હવે તેને અક્ષરને જેાઈને શરમ આવી રહી હતી.

સુમિત અને ભવ્યા અઠવાડિયામાં ૨-૩ વાર મળતા હતા. સુમિત એક શ્રીમંત વ્યક્તિ હતો, જેાને સુંદર છોકરીઓ સાથે ફ્રેન્ડશિપ કરવાનો શોખ હતો…

બીજા દિવસે જ્યારે સાંજે ભવ્યા ઓફિસથી ઘરે પહોંચી ત્યારે સુમિત ત્યાં જ બેઠો હતો. તેને જેાઈને અક્ષરે કહ્યું, ‘‘ભવ્યા સુમિતને થોડી મદદ કરી દે ને. આવતા અઠવાડિયે ભાભીનો જન્મદિવસ છે. સુમિતને ભાભી માટે ગિફ્ટ સિલેક્ટ કરવાની છે.’’
ભવ્યા બોલી, ‘‘તમે સાથે નહીં આવો?’’
‘‘ના કાલે મારે એક જરૂરી પ્રેઝન્ટેશન છે.’’ અક્ષરે કહ્યું.
જેાકે ભવ્યાએ નિર્ણય કરી લીધો હતો કે તે સુમિતથી અંતર બનાવીને રાખશે.
પછી સુમિતની ગાડી ભવ્યા સાથે સૌપ્રથમ તનિષ્કના શોરૂમ આગળ ઊભી રહી.
સુમિતે કહ્યું, ‘‘ભવ્યા એક સુંદર બ્રેસલેટ અને ઝૂમકા પસંદ કરી લે.’’
આ સમયે ભવ્યા ઠંડો શ્વાસ લેતા પોતાને દોષ આપી રહી હતી.
જ્યારે સુમિતે ૫ લાખનું બિલ ચૂકવ્યું ત્યારે ભવ્યા બોલી, ‘‘અક્ષર ક્યારેય આટલો બધો ખર્ચ કરે જ નહીં.’’
સુમિતે કહ્યું, ‘‘શું તારા પતિ મારા જેવા દિલદાર નથી?’’
ભવ્યાએ આ પ્રશ્નનો કોઈ જવાબ ન આપ્યો.
પછી સુમિતે ભવ્યાની પસંદના સૂટ, સાડી ખરીદ્યા.
સુમિતે ભવ્યાને કહ્યું, ‘‘ચાલો હવે ખૂબ મોડું થઈ ગયું છે, ડિનર કરી લઈએ.’’
ભવ્યાની ઈચ્છા હતી, તેમ છતાં તેણે નાટક કરતા કહ્યું, ‘‘ના ઘરે અક્ષર રાહ જેાતા હશે.’’
‘‘જેવી તારી મરજી.’’ સુમિતે કહ્યું.
આ સમયે ભવ્યાને મનમાં ખૂબ ગુસ્સો આવી રહ્યો હતો કે શું તે કોઈ નોકર છે જે સુમિતની પત્ની માટે શોપિંગ કરીને પોતાનો સમય બરબાદ કરે. પછી ઘરે આવીને તેણે સુમિતને કહી દીધું કે હવે પછી તે આ રીતે નહીં જાય.
પૂરી રાત ભવ્યાની આંખ સામે હીરાનો બ્રેસલેટ અને સુમિતની પત્ની શાલિની માટે ખરીદેલા કપડા ફરતા રહ્યા.
બીજા દિવસે શાલિનીનો જન્મદિવસ હતો. ભવ્યા અણગમા સાથે પાર્ટીમાં જવા તૈયાર થઈ. શાલિની આજે સુંદર દેખાઈ રહી હતી. સુમિત પણ શાલિનીની આગળપાછળ ફરી રહ્યો હતો. આ બધું જેાઈને કોણ જાણે કેમ ભવ્યાના પૂરા શરીરમાં આગ લાગી ગઈ હતી.
એટલામાં કેક કાપવાની જાહેરાત થઈ. સુમિતે શાલિનીના હાથમાં લાવેલી ભેટની ડબ્બી પકડાવી દીધી.
શાલિનીએ ખોલીને જેાયું તો હીરાના ઝૂમકા ઝગમગી રહ્યા હતા. શાલિની ખુશીથી સુમિતને ભેટી પડી.
આ સમયે ભવ્યા વિચારી રહી હતી કે સુમિતે બ્રેસલેટ શાલિનીને કેમ ન આપ્યો. પછી વાત ભુલાઈ ગઈ.

એક દિવસ ભવ્યાના મોબાઈલ પર સુમિતનો મેસેજ હતો કે એક અર્જન્ટ કામ છે અને તે લંચટાઈમમાં ઓફિસથી તેની પાસે આવી રહ્યો છે. કોણ જાણે કેમ ભવ્યા પણ ના ન પાડી શકી. સુમિતના આવતા સુધી ભવ્યાનું કોઈ પણ કામમાં મન લાગી રહ્યું નહોતું. સુમિતની મર્સિડીઝ, સંપત્તિ અને તેની દિલદારી અનિચ્છાએ પણ ભવ્યાને તેની તરફ આકર્ષિત કરી રહી હતી.
ભવ્યાએ છેલ્લી વાર પોતાને બાથરૂમના મિરરમાં જેાઈ અને ત્યાર પછી વાળ પર છેલ્લી વાર બ્રશ ફેરવીને ભવ્યા બહાર નીકળી ગઈ.
સુમિત પૂરા માર્ગમાં આડીઅવળી વાત કરતો રહ્યો. ભવ્યા પણ માત્ર હાહૂંમાં જવાબ આપતી રહી.
લંચ ઓર્ડર કરતા પહેલાં સુમિત બોલ્યો, ‘‘હાથ આગળ કર ભવ્યા.’’ પછી કંઈ જ બોલ્યા વિના સુમિતે ભવ્યાના કાંડા પર બ્રેસલેટ પહેરાવી દીધો અને ધીરેથી કહ્યું, હેપી બર્થ-ડે ઈન એડવાન્સ.’’
આ સમયે ભવ્યાની આંખમાં બ્રેસલેટના હીરાથી પણ વધારે ચમક હતી. ખૂબ ખુશ થતા ભવ્યા બોલી, ‘‘શું આ બ્રેસલેટ તમે મારા માટે લીધો હતો? પરંતુ હું તમારી આટલી મોંઘી ભેટ કેવી રીતે લઈ શકું છું.’’
સુમિતે કહ્યું, ‘‘કહી દેજેા, તેં ખરીદ્યો છે. તું તેની સાચી હકદાર છે.’’
જેાકે અંદરથી ભવ્યા જાણતી હતી કે આ ખોટું થઈ રહ્યું છે, પરંતુ હીરાના બ્રેસલેટની લાલચ ભવ્યા પર હાવી થઈ ગઈ હતી, તેથી તે ઈન્કાર ન કરી શકી.
જ્યારે સાંજે ભવ્યા ઘરે પહોંચી ત્યારે ખૂબ ખુશ હતી. તેના ગોરા કાંડા પર બ્રેસલેટ ખૂબ શોભી રહ્યો હતો. તેણે પોતાના ઘરમાં બધાને જૂઠું કહી દીધું કે આ બ્રેસલેટ તેણે ક્રેડિટ કાર્ડથી ખરીદ્યો છે.
રાતદિવસ ભવ્યા સુમિતની સાથે ચેટ કર્યા કરતી. સુમિત ભવ્યાની જિંદગીમાં એક તાજી લહેરની જેમ આવ્યો હતો, પરંતુ ભવ્યાની લાલચ તેને કયા માર્ગ પર લઈ જઈ રહી હતી, તે વિશે સ્વયં ભવ્યાની સમજમાં આવી રહ્યું નહોતું.
સુમિત અને ભવ્યા અઠવાડિયામાં ૨-૩ વાર મળી લેતા હતા. સુમિત એક શ્રીમંત વ્યક્તિ હતો, જેને સુંદર છોકરી સાથે ફ્રેન્ડશિપ કરવાનો શોખ હતો. તે સામાનની જેમ છોકરીઓ બદલતો રહેતો હતો અને આ વાતની અક્ષરને જાણ હતી, પરંતુ તેણે સપનામાં પણ વિચાર્યું નહોતું કે સુમિત તેની પોતાની પત્ની ભવ્યા સાથે આ રમત રમશે.
એક દિવસ અક્ષરે ભવ્યાને સુમિત સાથે જેાઈ પણ લીધી. પછી જ્યારે તેણે ભવ્યાને પૂછ્યું ત્યારે ભવ્યાએ કહ્યું, ‘‘અરે, હું અને સુમિત તો માત્ર સારા મિત્રો જ છીએ, બીજું કંઈ નહીં.’’
અક્ષરે પૂછ્યું, ‘‘આ મિત્રતા ક્યારે અને કેવી રીતે થઈ ગઈ?’’
ભવ્યાએ ગુસ્સામાં કહ્યું, ‘‘શું તમને મારી પર શંકા છે?’’
અક્ષરે શાંતિથી કહ્યું, ‘‘તારી પર નહીં ભવ્યા, હું સુમિતન આશય પર શંકા કરી રહ્યો છું. ધ્યાન રાખજે કે તું માત્ર તેની મિત્ર રહે.’’
જ્યારે ભવ્યાએ આ વાત સુમિતને જણાવી ત્યારે તે ગુસ્સામાં બોલ્યો, ‘‘અક્ષર જેવા લોકો આવું વિચારતા હોય છે. તેમને પોતે ખુશ રહેવું હોય છે કે ન બીજાને ખુશ રહેવા દેવા હોય છે. જે આપણી મુલાકાત આપણને બંનેને ખુશી આપતી હોય તો તેમાં ખોટું શું છે? હું અને તું કોઈ છેતરપિંડી નથી કરી રહ્યા ને?’’
ભવ્યાએ ચુપચાપ પોતાનું માથું હલાવ્યું.
જેાકે અક્ષરે હવે ભવ્યાના વ્યવહારમાં આવેલા પરિવર્તનનો અનુભવ કરી લીધો હતો. તે સામેથી ઈશારામાં ઘણી વાર આ સંબંધના ભયસ્થાન વિશે ભવ્યાને સમજાવી ચૂક્યો હતો, પરંતુ ભવ્યા પર તેની કોઈ અસર થઈ નહોતી.
લગ્નના ૩ વર્ષમાં પહેલી વાર ભવ્યાને સુમિતની સાથે આટલો રોમાંચક અનુભવ થઈ રહ્યો હતો. તે લગ્ન પછી અક્ષરની કંજૂસાઈથી કંટાળી ચૂકી હતી. ગત મહિને તે સુમિત સાથે લેહલદ્દાખ ફરી આવી હતી, પરંતુ માત્ર થોડા જ મહિનામાં સુમિતને ભવ્યામાંથી રસ ઓછો થવા લાગ્યો.
આમ પણ તે અક્ષરની પત્ની હતી, તેથી સુમિત હવે તેની સાથેના સંબંધ પર પૂર્ણવિરામ મૂકવા ઈચ્છતો હતો.
બીજી તરફ ભવ્યા એ ભ્રમમાં રહીને ખુશ થઈ રહી હતી કે તેનો અને સુમિતનો આ સંબંધ હંમેશાં આ જ રીતે ચાલતો રહેશે.

છેલ્લા એક અઠવાડિયાથી સુમિતે એક વાર પણ ભવ્યાને ફોન ન કર્યો ત્યારે તે બેચેન થઈ ગઈ. તેણે સામેથી સુમિતને ૨-૩ મેસેજ કર્યા, પરંતુ તે અનરીડ રહ્યા. ભવ્યાને સુમિતનો આવો રૂક્ષ વ્યવહાર સમજાતો નહોતો. તેથી ૧૦ દિવસ પછી તે સુમિતની ઓફિસે જઈ પહોંચી.
ભવ્યાને જેાઈને સુમિત આશ્ચર્યમાં પડી ગયો અને બોલ્યો, ‘‘અરે, હું તને મેસેજ કરવાનો જ હતો. ભવ્યા મને લાગે છે કે હવે આ મિત્રતાને આપણે અહીં જ બંધ કરી દેવી જેાઈએ.’’
ભવ્યા બોલી, ‘‘કેમ શું થયું?’’
‘‘તું મારા મિત્રની પત્ની છે, જેા તેને જાણ થશે તો સારું નહીં રહે.’’ સુમિતે કહ્યું.
‘‘ખબર પડવા દો. હું પણ હવે આ બેવડી જિંદગીથી કંટાળી ગઈ છું.’’ ભવ્યાએ કહ્યું.
સુમિતે થોડો સમય વિચારીને કહ્યું, ‘‘ભવ્યા, આ તું શું કહી રહી છે? તું આ ટાઈમપાસને શું બીજું કંઈક સમજવા લાગી છે કે શું? જેા ભવ્યા જેવો તને અલગઅલગ બ્રાન્ડના સામાનનો શોખ છે, તેવી રીતે મને પણ અલગઅલગ બ્રાન્ડની છોકરીઓનો શોખ છે. જેવી રીતે તું પણ એક જ બ્રાન્ડથી બોર થઈ જતી હોઈશ, બરાબર તેવું મારી સાથે પણ છે.’’
સુમિતનો જવાબ સાંભળીને ભવ્યાને છેતરાઈ જવાનો અહેસાસ થયો. આ મોંઘી બ્રાન્ડના સામાનનો શોખ તેને આ ભયજનક વળાંક પર લાવીને ઊભી કરી દેશે. તે તેણે ક્યારેય વિચાર્યું સુધ્ધાં નહોતું. સુમિત માટે તે એક જીવંત વ્યક્તિ નહીં, પરંતુ એક બ્રાન્ડ હતી, માત્ર એક સામાન. પછી તરત ભવ્યાએ સુમિતે આપેલા બ્રેસલેટને તેના ટેબલ પર ઉતારીને મૂકી દીધો અને ચુપચાપ તેની ઓફિસમાંથી બહાર નીકળી ગઈ. હવે તેની સમજમાં આવી ગયું હતું કે સામાનની બ્રાન્ડથી વધારે મહત્ત્વપૂર્ણ હોય છે માણસનું બ્રાન્ડેડ હોવું.